Сёння ў нас Купалле!
Сёння нашы выхавальнікі пазнаёміліся з народным святам Купалле. У госці да іх прыходзілі Купалінка, Лесавік, Кікімара, Вадзяны. Дзеці з захапленнем вадзілі карагоды, гулялі ў вясёлые гульні, выконвалі даўнія традыцыі і абрадавыя дзеянні. У канцы свята дзеці атрымалі салодкія пачастункі. Глядзіце альбом “Сёння ў нас Купалле!”
Купалле – найстаражытнейшае язычніцкае свята ў гонар сонца і росквіту зямлі. Яно звязана з часам летняга сонцастаяння, калі прыродныя сілы набываюць найбольшую моц. се абрадавыя дзеянні на Купалле звязаны з культам агню, вады і зямлі. Яшчэ з раніцы дзяўчаты і жанчыны збіралі лекавыя кветкі і травы (святаянскія зёлкі), якія ў гэты дзень валодаюць найбольшай моцай. З іх плялі купальскія вянкі, а частку пакідалі на лекі і выкарыстоўвалі як моцныя абярэгі дому і гаспадарных пабудоў. Увечары ўсе – ад мала да вяліка – збіраліся каля купальскага вогнішча. Яно звычайна раскладвалася на ўзвышэнні, на ўзлеску ці паляне або на беразе рэчкі ці возера і сімвалізавала ачышчальныя сілы сонца. У ім спальвалі старыя непатрэбныя рэчы, а разам з імі ўсе нягоды і хваробы. Вакол яго вадзілі карагоды, спявалі песні, гулялі ў гульні. Абавязковым былі і скокі людзей праз полымя.
Яшчэ нашыя продкі лічылі, што купальская ноч – гэта ноч цудаў. Рэкі ў гэты час нібыта свецяцца асаблівым прывідным святлом, а звяры, птушкі і нават дрэвы могуць гаварыць. Але самае галоўнае дзіва – гэта папараць-кветка, якая цвіце толькі імгненне ў гэтую ноч. Хто знойдзе яе, будзе мець незвычайную здольнасць бачыць будучыню і знаходзіць усе скарбы свету, разумець мову раслін і жывёл, быць заўжды шчаслівым. Але, каб здабыць яе, патрэбна вялікая смеласць і чыстае сэрца. Пошукі папараць-кветкі – самы таямнічы і хвалюючы рытуал купальскага свята, якое спалучае ў сабе даўнія традыцыі і абрадавыя дзеянні, вясёлыя гульні і тэатралізаваныя прадстаўленні. Застаюцца нязменнымі пакланенне-ўдзячнасць магутным сілам прыроды і клопат пра шчасце і дабрабыт.
